فیلم نوشت

جو گلدبرگ صاحب کتابفروشی قدیمی مونی با یک نگاه عاشق مشتری‌اش بِک می‌شود. منتها همه‌ی مشکل این است که عاشقانه‌های جو هیچ به عاشقانه‌های دیگران شبیه نیست. سریال تو با پایان‌بندی غافلگیر‌کننده، ریتم درست و داستانی که با قلاب‌های به موقع اجازه‌ی منفک شدن مخاطب را نمی‌دهد به طرز چشم‌گیری ما را با یک داستان جنایی-عاشقانه همراه می‌کند.

 اتوود در ترسیم جهان رمانش از کلیه‌ی حوادث و اتفاقات وحشتناکی الهام می‌گیرد که در همه‌ی نظام‌های توتالیتر شاهد آن‌ها بوده. تجاوز به زنان، کنترل افکار، شکنجه‌های جنسی، شستشوی مغزی و… یادآور فجایع نظام‌های کمونیست، فاشیست و خفقان حکومت‌های دیکتاتوری‌اند. از این منظر وقتی به اتفاقات زندگی ندیمه‌ها نگاه می‌کنیم مجموع آن به نظرمان یک شکنجه‌ی عظیم است. عظیم نه از لحاظ کمّی بلکه این‌جا منظور از عظیم، بازه‌ای به وسعت تاریخ است.

در نخستین روزهای مرداد ۱۳۹۶، سازندگان «وست‌ورلد» (دنیای غرب) به کارگردانی جاناتان نولان، با انتشار تیزر فصل دوم این سریال اعلام کردند که تا نیمه سال ۲۰۱۸ قصد عرضه فصل دوم را ندارند تا بتوانند به‌اندازه‌کافی روی فیلم‌نامه آن تمرکز کنند. پیچیدگی‌های ساختاری فیلم‌نامه فصل اول که سال گذشته از شبکه HBO آمریکا پخش شد نشان می‌دهد که وست‌ورلد سریالی نیست که بتوان آن را درمدت یک‌سال نوشت، ساخت و پخش کرد. سریالی (نوشته لیزا جوی و جاناتان نولان) که رکورد بالاترین میزان بیننده سریال‌های اورجینال اچ‌.بی.‌او را در همه زمان‌ها به‌دست آورد و به‌ویژه از جنبه‌ جلوه‌های بصری، بازی‌ها و داستان تحسین بسیار زیاد منتقدان را برانگیخت.

قتلی اتفاق افتاده، اما در همان لحظات ابتدایی متوجه می‌شویم که یک قتل عادی نبوده است. صحبت‌های دو نفر که نمی‌بینم‌شان از جنایتی هولناک خبر می‌دهد و به این ترتیب ما وارد فضای داستان می‌شویم. زندگی خانواده‌‌های امریکایی که در روز اول مدرسه تلاش می‌کنند به موقع بحاضر باشند و البته کاملاً بی‌نقص و آماده به نظر برسند.

شرلوک جدید خیلی از محاسبه‌هایش را با آیفون و تب‌لت و اینترنت جلو می‌بُرد. اما هنوز انسانی غیر معمول بود که می‌توانست با نیرویی شبیه چشم برزخی، حس ششم یا هر آن‌چه که اسمش را می‌گذارید، در عرض چند ثانیه کل زندگی یک نفر را بیرون بریزد.

قبل از هر چیز بگذارید این‌طور بگوییم که اگر قرار باشد سریالی دسته‌ها، گنگ‌ها، قوم‌ها و ملیت‌ها را در شهری مثل نیویورک -حتی شده به طور خلاصه- نشان بدهد همین سریال «شبی که…» است. داستانی که از دل همین اقوام و اقلیت‌ها سربرمی‌آورد و برای دادن مشخصات بهتر مبنای داستانی‌اش را طوری قرار می‌دهد که اکثر اتفاقات و حوادثِ مرتبط با پیرنگ و خرده پیرنگ‌ها مربوط به دو تاریخ مهم در امریکا است.

یکی از مهم‌ترین آثار تولید شده بر مبنای تئوری ریمیکس را می‌توان مجموعه تلویزیونی چیزهای عجیب و غریب محصول شبکه نت‌فلیکس دانست. یک فانتزی کودکانه و آمیخته با کهن‌الگوهای اساطیری که بستر رخدادهای آن، آمریکای دهه ۱۹۸۰ میلادی است.

 سریال «مردگان تابستان» به صورت مستقیم مخاطبینی را هدف قرار می دهد که بازسازی قواعد دنیای آثار اسلشر در دهه هشتاد را مهم تر از منطق داستانی و یا شخصیت پردازی می دانند.